Da li su neandertalci praktikovali sahranjivanje svojih mrtvih ili je to novina specifična samo za našu ljudsku vrstu? Postoje naznake u korist prve hipoteze, ali neki naučnici i dalje u nju sumnjaju. Međutim, multidisciplinarni tim stručnjaka iz Evrope pokazao je, koristeći razne kriterijume, da je neandertalsko dete ipak bilo sahranjeno pre oko 41.000 godina na svetski poznatom lokalitetu La Ferasi (Dordonja, Francuska).

Multidisciplinarni tim su vodili istraživači CNRS-a i Museum national d’histoire naturelle (Francuska) i Univerziteta Baskije (Španija).

Na desetine sahrana neandertalca otkriveno je u Evroaziji, što je navelo neke naučnike da zaključe da su, poput nas, i neandertalci sahranjivali svoje mrtve. Drugi stručnjaci su, međutim, bili skeptični. Zato što većina najbolje očuvanih skeleta pronađenih početkom 20. veka nije adekvatno iskopana savremenim arheološkim tehnikama.

Jedno od najpoznatijih francuskih arheoloških lokaliteta zbog ostataka neandertalaca jeste La Ferasi. Lokalitet se sastoji od velike i duboke pećine, uz koju su dva kamena skloništa u kojima su pronađeni skeleti sedam neandertalaca, starosti od sedam meseci do 45 godina.

• Prvi nalaz neandertalca iz Srbije
• Arheolozi u pećini blizu Majdanpeka otkrili fragment vilice neandertalca
• Ko su bili PRVI ljudi

Međunarodni tim je predvođen paleoantropolozima koji su analizirali ljudske skeletne ostatake neandertalaca iz kamenog skloništa La Ferasi u Dordonji.

Nakon što je početkom 20. veka otkriveno šest skeleta neandertalca, na lokalitetu je otkriven i sedmi skelet između 1970. i 1973. godine, koji pripada detetu od oko dve godine. Više od pola veka nalazi nisu analizirani.

Sahrana neandertalskog deteta

Nedavno su članovi tima rešili da otvore stare dnevnike sa iskopavanja i pregledali su otkriveni materijal. Otkrili su 47 novih ljudskih kostiju koje nisu identifikovane tokom iskopavanja i nesumnjivo pripadaju istom skeletu. Naučnici su takođe izvršili temeljnu analizu kostiju: stanje očuvanosti, proučavanje proteina, genetiku, datovanje i slično.

Istraživači su pokazali da je skelet zakopan u sedimentnom sloju koji je bio nagnut ka zapadu (glava, prema istoku, viša od karlice), dok su ostali stratigrafski slojevi lokaliteta bili nagnuti ka severoistoku.

Kosti, koje su bile relativno nerazbacane, ostale su u svom anatomskom položaju. Njihova dobra očuvanost, bolja od očuvanosti kostiju bizona i drugih biljojeda koji su pronađeni u istom sloju, ukazuje na brzo sahranjivanje nakon smrti.

• Najstariji muzički instrument na svetu-neandertalska frula iz pećine Divje babe

Štaviše, pokazalo se da je sadržaj ovog sloja raniji od okolnog sedimenta. Konačno, majušna kost, koju su proteini identifikovali kao čoveka i kao neandertalca po svojoj mitohondrijskoj DNK, datovana je direktno pomoću C-14 metode. Skeletni ostaci neandertalca stari su oko 41.000 godina.

Ove nove informacije dokazuju da je telo ovog dvogodišnjeg deteta neandertalca namerno odloženo u jamu iskopanu u sedimentnom sloju pre oko 41.000 godina. Međutim, biće potrebna dalja otkrića da bi se razumela hronologija i geografsko proširenje neandertalskih pogrebnih praksi.