Lice ratnika iz Hrvatske oživeli su naučnici
Naučnici su, koristeći napredne tehnologije i multidisciplinarni pristup, rekonstruisali lice ratnika koji je živeo na teritoriji današnje Hrvatske u ranom srednjem veku.
Ovaj rad je rezultat multidisciplinarnog pristupa koji kombinuje antropologiju, napredne metode snimanja (radiologija i 3D) i umetničke veštine kako bi se rekonstruisalo lice ranosrednjovekovnog ratnika iz Hrvatske. Studija je objavljena u časopisu Heritage.
Cilj ovog inovativnog projekta bio je da se, uz pomoć savremenih tehnologija i stručnjaka iz različitih disciplina, stvori verna rekonstrukcija lica ratnika iz ranog srednjeg veka. Rekonstrukcija lica drevnog čoveka na osnovu lobanje nije važna samo za forenzičku identifikaciju, već pruža uvid u izgled i fizičke karakteristike ljudi koji su živeli pre više stotina ili hiljada godina.
- Pogledajte kako je izgledao Hobit, izumrla ljudska vrsta patuljastog rasta
- Rekonstruisano lice neandertalke iz pećine u kojoj su neandertalci sahranjivali svoje mrtve
Skeletni ostaci drevnog ratnika pronađeni su na arheološkom nalazištu Ostrvica, 18 km od Benkovca u severnoj Dalmaciji. Osamdesetih godina prošlog veka sprovedena su veća arheološka iskopavanja koja su potvrdila postojanje ranosrednjovekovnog groblja. Ukupno je otkriveno 115 grobova.
Smrtonosne povrede na lobanji srednjovekovnog ratnika
Prvo su antropolozi detaljno analizirali skeletne ostatke iz groba br. 63 kako bi utvrdili starost, pol i eventualne povrede i patologije. U tom grobu bio je sahranjen muškarac, star 35-45 godina i visok oko 181 cm. Uočene su patološke promene u vidu degenerativnih bolesti zglobova – osteoartritis i periostalne reakcije na telima obe tibije.
Posebno se ističu povrede na lobanji, koje ukazuju na nasilje u nekom sukobu u kojem je ratnik učestvovao.
Kako naučnici ističu, postojala su dva različita vremenska događaja koja su dovela do povreda na lobanji. Prva povreda predstavlja ubodnu ranu, koja je mogla nastati od vrha strele. Pravac ubodne rane ukazuje na udarac odozdo prema gore, odnosno od pozadi. Druge perimortalne povrede ukazuju na upotrebu sekire.
Rekonstrukcija lica otkrila je mnoge zanimljive detalje o ratniku. Njegovo lice odražava karakteristike koje su uobičajene za to doba i region, ali i specifične osobine koje ga čine jedinstvenim. Povrede na lobanji ukazuju na moguće nasilne sukobe u kojima je ratnik učestvovao, pružajući dodatni uvid u njegov život i okolnosti smrti.
Ovaj projekat ističe važnost interdisciplinarnog pristupa u arheologiji i antropologiji. Kombinovanjem naučnih metoda i umetničkih veština, istraživači su uspeli da ožive prošlost i pruže dublji uvid u život ljudi iz ranog srednjeg veka.