Arheolozi su tokom zaštitnih iskopavanja otkrili masovnu grobnicu 150 rimskih legionara, ističući da je ovo prvi direktni dokaz o borbi na dunavskom limesu.

Nedavno otkriće masovne grobnice sa posmrtnim ostacima otprilike 150 osoba. u Zimeringu u Beču, predstavlja otkriće bez presedana u Evropi i moglo bi da rasvetli poreklo grada. Otkriće, napravljeno tokom renoviranja sportskog stadiona Ostbahn-KSI-Platz, analizirao je Stadtarchäologie Wien u saradnji sa Novetus GmbH, piše u saopštenju.

Međutim, ovo nije jedino takvo otkriće. Pre 14 godina, makedonski arheolozi otkrili su masovnu grobnicu sa oko 200 rimskih vojnika, koji su stradali u sukobu tokom 3. ili početka 4. veka. Pokojnici su bili gusto zbijeni u rovu nepravilnog oblika, a antropološke analize su pokazale da se radilo o muškarcima starosti između 16 i 60 godina, od kojih je značajan broj usmrćen odrubljivanjem glave.

Masovna grobnica rimskih vojnika u Beču

Prvi rezultati istraživanja predstavljeni su u Bečkom muzeju, otkrivajući fascinantne podatke o poreklu i okolnostima ovog neobičnog grupnog sahranjivanja, koje bi se moglo dovesti u vezu sa ratom tokom rimske vladavine u regionu.

Postojanje rimskih ostataka u Beču nije iznenađenje, jer je antička Vindobona bila važan vojni garnizon Rimskog carstva. Međutim, ovo otkriće je izuzetno retko, jer su masovna sahranjivanja iz tog perioda u evropskom delu Carstva bila neuobičajena – sve do 3. veka, preovlađivala je kremacija kao pogrebni obred.

Preliminarnim analizama utvrđeno je da skeleti pripadaju isključivo mladićima, starim između 20 i 30 godina. Prosečna visina iznosila je preko 1,7 metara, opšteg su dobrog zdravstvenog stanja, sa izuzetno očuvanim zubima i malo znakova zaraznih bolesti.

Dokazi o ratnom sukobu

Najznačajniji aspekt ovog otkrića jeste način na koji su ovi vojnici nastradali. Na skeletnim ostacima rimskih vojnika nalaze se smrtonsone povrede izazvane oružjem kao što su koplja, bodeži, mačevi  i samostrele. Takođe, raspored skeleta u grobnici ukazuje da nije reč o standardnom sahrnjivanju, improvizovanom sahranjivanju nakon nasilnog događaja.

Kontekst nalaza navodi da se radilo o vojnicima poginulim u borbi, što je hipoteza podržana prisustvom raznih vojnih predmeta. Među pronađenim artefaktima nalaze se bodež, fragmenti oklopa nalik ljuskama, deo kacige, vrhovi koplja i delovi vojnih cipela. Ključni nalaz koji je omogućio preciznije datiranje grobnice bio je gvozdeni bodež sa srebrnim filigranskim ukrasima, karakterističnim za rimsko oružje iz perioda između sredine 1. i početka 2. veka nove ere.

Ovaj period se poklapa sa poznatim sukobima između rimskih legija i germanskih plemena krajem 1. veka, naročito tokom vladavine careva Domicijana i Trajana. Do sada su sukobi na dunavskom limesu bili poznati isključivo iz pisanih izvora, ali ovo otkriće prvi put donosi materijalni dokaz o takvim borbama.

Nakon svega slede multidisciplinarna istraživanja, uključujući DNK analize i analize stabilnih izotopa, kako bi se steklo preciznije razumevanje porekla ovih legionara i okolnosti njihovog stradanja. Ovo otkriće pruža izvanredan uvid u vojnu istoriju Rimskog carstva i način na koji su njegove legije funkcionisale u graničnim sukobima na severnim teritorijama.