Neolitski ljudi plovili su Sredozemnim morem pre 7.000 godina koristeći tehnološki napredne kanue.

Kanui stari 7.000 godina otkrivaju rani razvoj nautičke tehnologije na Mediteranu

Podvodnim arheološkim istraživanjima arheolozi su otkrili 5 „tehnološki sofisticiranih“ kanua u Italiji. Njima su ljudi u neolitu plovili Mediteranom pre više od 7.000 godina. Kanui se datiraju između 5700. i 5100. godine pre nove ere i najstariji su u regionu.

Pet neolitskih kanua je pronađeno

Naučna studija objavljena je u časopisu PLOS One. Arheolozi iz  španskog Nacionalnog istraživačkog saveta u Barseloni su u radu opisali otkriće u neolitskom selu La Marmota ispod jezera. Oni predlažu da su neolitske zajednice koje su živele duž obala Sredozemnog mora koristile tehnološki sofisticirane čamce za putovanja i trgovinu pre 7.000 godina.

Kvalitet i složenost ovih praistorijskih plovila ukazuje da se nekoliko značajnih napretka u plovidbi dogodilo tokom kasnog kamenog doba, što je otvorilo put širenju najvažnijih civilizacija drevnog sveta.

„Ova tehnologija je bila suštinski deo uspeha njihove ekspanzije, imajući u vidu da su za nekoliko milenijuma zauzeli ceo Mediteran od Kipra do atlantske obale Iberijskog poluostrva“, piše u radu.

• Praistorijski ljudi plovili Mediteranom pre 450,000 godina?
• Najstariji poznati i očuvani čamac na svetu star je 10.000 godina

Autori primećuju da se širenje neolitske kulture kroz Evropu odvijalo uglavnom duž obala Sredozemnog mora. „Mnoge od najvažnijih civilizacija u Evropi nastale su na obalama Sredozemnog mora“, pišu oni. „Feničani, Grci, Rimljani i Kartaginjani kretali su se tim praktično zatvorenim morem da bi se brzo kretali duž njegovih obala i između njegovih ostrva.“

Dobro je poznato da su pomorske trgovinske veze postojale na Mediteranu tokom neolita, iako do sada nije bilo jasno koliko su ovi rani pomorci bili vešti u rukovanju talasima.

Neolićani su imali napredno znanje

Krećući se kroz ovu neizvesnost, autori studije analizirali su pet iskopanih kanua, dužine oko 11 metara. Oni su izrađeni od izdubljenih stabala, od četiri vrste drveta: Populus sp., Quercus sp., Alnus sp. i Fagus sylvatica. Što je neuobičajeno među sličnim lokalitetima.

Kanui su sadržali otvore kojima se užad pričvršivala za jedra ili druge nautičke elemente.

„U slučaju La Marmote, veličina jezera (sada ima 9,3 km u prečniku, ali je morala biti manja u neolitu pošto je obala bila 300 m od sadašnjeg položaja) jedva opravdava veliku veličinu kanua dugog skoro 11 m. Stoga je moguće da su korišćeni za pokrivanje 38 km od jezera Bračano do Sredozemnog mora duž reke Arone. Na ovaj način, kanui su korišćeni i u jezeru i na moru“, napisali su autori.

Takve karakteristike, zajedno sa eksperimentima rekonstrukcije, ukazuju na to da su kanui bili sposobni za plovidbu, što je zaključak podržan prisustvom kamenih oruđa povezanih sa obližnjim ostrvima.

Sličnosti između kanua i novijih nautičkih tehnologija potkrepljuju teoriju da je rani neolit video veliki napredak u jedrenju. Autori navode da bi moglo biti sačuvano više čamaca u blizini La Marmote.

 „Direktno datovanje neolitskih kanua otkriva da su oni najstariji na Mediteranu, nudeći neprocenjiv uvid u neolitsku navigaciju. Ova studija otkriva neverovatnu tehnološku sofisticiranost ranih poljoprivrednih i stočarskih zajednica, naglašavajući njihove veštine obrade drveta i konstrukciju složenih plovila“, zaključili su autori.