Naučnici su predstavili inovativnu teoriju o izgradnji prve egipatske piramide, Stepenaste piramide, predlažući upotrebu hidraulične snage.

U nedavnoj studiji, koja je postavljena na ResearchGate, istraživači su predstavili inovativnu teoriju o izgradnji prve egipatske piramide, Džoserove piramide u Sakari. Oni su predložili upotrebu hidrauličnog sistema kao ključnog alata u procesu izgradnje.

Istraživanje je zasnovano na detaljnoj analizi geografije, hidrologije i arheologije regiona Sakara. Otkrili su dokaze da su stari Egipćani možda koristili hidrauličnu snagu za podizanje velikih kamenih blokova tokom izgradnje piramida.

• Kako su izgrađene egipatske piramide
• Genijalni izumi drevnih Maja nude rešenja za nestašice pijaće vode u budućnosti

Prva piramida koja je nastala u starom Egiptu jeste Stepenasta piramida faraona Džosera iz 3. dinastije u Sakari. Ona je najstarija od sedam monumentalnih piramida koje su izgrađene pre 4.500 godina.

Pogrebni kompleks faraona Džosera izgrađen je oko 2680. godine pre nove ere. Smatra se prekretnicom u monumentalnoj arhitekturi.

Stepenasta piramida se sastoji iz šest „stepenica“ i ima visinu od oko 60 do 62 metra.

Drevne arhitekte upravljale vodom

Istraživanje počinje sveobuhvatnom analizom hidrološke mreže Sakare. Autori su identifikovali da je lokacija piramide bila strateški locirana u slivu zapadno od čuvene strukture poznate kao Gisr el-Mudir. Ovaj sliv, koji se prostire na površini od približno 15 km², mogao je biti povezan sa većim basenom od oko 400 km² koji je nekada činio deo reke Bahr Bela Ma, pritoke Nila poznate kao Vadi Taflah.

Vadi Abusir, ključni strukturni element u ranom razvoju Sakare. Takođe se pominje u studiji kao potencijalni izvor vodnih resursa. Prema analizi, Vadi Abusir je mogao predstavljati kratkotrajno jezero, nazvano Gornje jezero Abusir, koje se nalazi zapadno od kompleksa Džoser. Ovo privremeno jezero je moglo biti povezano sa hidrološkim koridorom Unasa i „Suvim rovom“ koji okružuje kompleks Džoser, olakšavajući plovidbu i transport materijala.

Jedno od najzanimljivijih otkrića studije je otkriće izuzetno naprednog sistema upravljanja vodama u Sakari. Ovaj sistem uključuje kontrolnu branu Gisr el-Mudir i sistem za prečišćavanje vode poznat kao „Duboki rov“. Duboki rov, koji se sastoji od niza odeljaka isklesanih u kamenu povezanih kanalom, uporediv je sa savremenim sistemom za prečišćavanje vode, koji uključuje sedimentaciono jezero, retenciono jezero i sistem za prečišćavanje.

Napredna znanja starih Egipćana

Srž studije je hipoteza da su stari Egipćani koristili hidraulični mehanizam za podizanje kako bi pomogli u izgradnji Stepenaste piramide. Prema autorima, unutrašnja arhitektura piramide je u skladu sa hidrauličnim uređajem za podizanje, tehnikom nikada ranije dokumentovanom u istoriji egipatskog inženjerstva.

Istraživači navode da su drevne arhitekte možda podizale kamenje iz unutrašnjosti piramide, koristeći pritisak vode za pomeranje građevinskih blokova.

Studija pokazuje da su stari Egipćani posedovali napredno znanje o hidrauličnim sistemima znatno ranije nego što se mislilo.

Istraživanje postavlja pitanja da li su ove tehnologije razvijene isključivo za vreme Džoserove vladavine ili su postojale pre toga’ Što dalje implicira da je Stepenasta piramida možda bio dugoročan projekat koji se razvijao tokom nekoliko vladavina.