Mauzolej prvog cara Kine, kojeg čuva vojska ratnika od terakote, sadrži ogromnu količinu žive koja je tu da sačuva sadržaj grobnice i da zaustavi pljačkaše grobova.

Arheolozi imaju nove dokaze koji bi mogli da reše izvor žive iz mauzoleja Ćin Ši Huanga, prvog cara Kine u Sijanu.

Naučnici su objavili rezulate studije 2020. godine onog što su analizirali oko mauzoleja kako bi otkrili nivoe žive. Rezultati su otkrili povišene koncentracije koje dostižu i do 27 ng/m³, značajno premašujući tipične pozadinske nivoe od 5-10 ng/m³ u oblasti.

Tokom svog života, car Ćin Ši Huang je postao opsednut postizanjem besmrtnosti i tragao za neuhvatljivim eliksirom života. On je slao ekspedicije u potrazi za planinom Penglai, ostrvom u Ćin mitologiji, za koju se kaže da je dom besmrtnika koji su čuvali tajnu večnog života.

Opsesija Ćin Ši Huanga na kraju je dovela do njegovog pada, jer mnogi istoričari veruju da je umro od trovanja. Odnosno, od dugotrajnog konzumiranja eliksira na bazi žive koji su oštetili njegov centralni nervni sistem, uzrokujući značajno oštećenje mozga i jetre.

Ostaje misterija šta se nalazi u mauzoleju prvog cara Kine

Njegova grobnica, odnosno mauzolej, predstavlja fascinantan grobni kompleks osnivača dinastije Ćin i prvog vladara koji je ujedinio Kinu. Baza piramidalne strukture grobnice ima dimenzije oko 380 x 330 m² i sadašnju visinu od oko 50 m.

Prema istorijskim izveštajima, grobni kompleks cara Ćina gradio se 38 godina uz pomoć 700.000 radnika. Više o tome: 6 zanimljivosti o vojsci od terakote

Većina onoga što se zna o unutrašnjosti grobnice potiče iz Zapisa velikog istoričara Sima Ćena, koji opisuje da se živa koristi za prikaz stotinu reka, uključujući Jangce, Žutu reku i veliko more, sve ispod prikaza nebeskog sazvežđa u grobnici.

Careva grobnica nije nikada arheološki istražena, niti opljačkana. Arheolozi čekaju neke bolje metode koje će zaštiti artefakte od izlaganja vazduhu i brzom propadanju. Više: Zašto se arheolozi plaše da otvore grobnicu prvog cara Kine?

Nalazišta cinabarita

Nedavna arheološka istraživanja u gradu Ksuniang, Ankang, identifikovala su tri drevna nalazišta cinabarita. Cinabarit je najčešći izvor rude za prečišćavanje elementarne žive, jer se uglavnom sastoji od živinog sulfida.

Prema rečima Čena Šibina, zamenika direktora Kancelarije za upravljanje kulturnim relikvijama Sjunjang, ova otkrića nude ključne tragove u pronalaženju izvora žive korišćene u mauzoleju.

Jedan od lokaliteta blizu rudnika gde se vadio cinabarit, otkrio je kulturne relikvije iz različitih perioda, kao i dokaze o vađenju i preradi cinabarita u periodima pre-Kin (do 221. g.pne) i Han dinastije (206.g.pne-220.g.ne). Takođe, druga dva nalazišta su dala dodatne dokaze o rudarenju cinabarita, kao i artefakte povezane sa transportom i trgovinom cinabarita iz istih perioda.

Istorijski zapisi iz rane dinastije Ćing, pominju „planinu žive“ u okrugu Ksuniang, potvrđujući da su velike rudarske operacije bile u toku najmanje od dinastije Ming.

Sa regionom koji drži oko 20% ukupnih kineskih rezervi žive i nalazi se na samo 100 kilometara od mauzoleja, arheolozi čvrsto veruju da je oblast Ksuniang bila primarni izvor žive za mauzolej Ćin Ši Huanga.

Procenjuje se da bi u grobnici prvog cara Kine moglo biti nekoliko tona, pa čak i stotinu tona žive. Živa ima odlična izolaciona svojstva, formirajući zapečaćenu toplotnu barijeru unutar grobnice, a istovremeno ima i antibakterijsko dejstvo. Stoga naučnici široko pretpostavljaju da je živa u grobnici korišćena u svrhe očuvanja i zaštite od krađe.

---

Izvori: Xinhua News Agency, Global Times