Tokom arheoloških iskopavanja pronađena je nekropola mrtvorođenih beba i male dece iz 1-3. veka.

Iskopavanje utvrđenog prostora (kastruma) Autessiodurum iz 4. veka donela su otkriće drevnog pogrebnog prostora ili nekropole posvećenoj maloj deci i mrtvorođenim bebama.

Njeno veoma dobro stanje očuvanosti pruža arheolozima izuzetno retku priliku da posmatraju pogrebne rituale namenjene ovoj jedinstvenoj populaciji. Iskopavanja koje sprovode arheolozi su zaštitnog karaktera. Njih sprovodi Nacionalni institut za zaštitna arheološka istraživanja (INRAP) u Francuskoj.

Nekropola najmalađe populacije pronađena je u Okseru.

• Vatikan otvorio rimski “Grad mrtvih” za javnost (VIDEO)
• Nesvakidašnja sahrana majke i ćerke iz rimskog perioda

Prema izjavi za javnost, ovo mesto je deo veće nekropole za opštu populaciju rimskog Autessiodurum-a i posebno je označeno kao groblje za mrtvorođene bebe i decu između 1. i 3. veka.

Autessiodurum je bio galo-rimski centar na glavnom putu Via Agrippa, koji je nastao kao glavni grad provincije tokom rimskog perioda.

Iskopavanja su pokazala da se nekropola nalazila van granica rimskog grada. Ali je tokom 4. veka iznad groblja podignuta utvrđenje (castrum).

Posebna pogrebna praksa za bebe i malu decu

Po drevnim pravilima, nekropole su se nalazile izvan gradova iz higijenskih razloga. Na periferiji ovih grobnih područja, prostori se mogu posvetiti veoma maloj deci (mrtvorođenčadi i bebama od nekoliko meseci) čija je stopa smrtnosti visoka u ovom periodu. Povezano: Smrtnost dece u antičkom Sirmijumu

Pokojnici su stavljeni u keramičke posude i drvene kovčege, ili ispod fragmenata amfore, koji su ih pokrivali. Keramičko posuđe je razbijeno u blizini sahrana, a sadržaj je bio namenjen mrtvima i bogovima.

U cilju zaštite ovih mladih umrlih ljudi prate ih predmeti namenjeni zaštiti u zagrobnom životu (zvani „apotropejski” ili „profilaktički”), kao što su biser, novčić, vreteno. Na glavu malog deteta postavljena je i minijaturna keramička šolja.

„Uočeno je do pet nivoa sahranjivanja, što je, u trenutnom stanju istraživanja, jedinstveno u galo-rimskom svetu gde se integritet grobnice mora očuvati“, napisali su arheolozi.

Arheolozi primećuju i da su novim sahranjivanjem uništene prethodne sahrane. To ukazuje da je prostor za sahranjivanje bio ograničen u to vreme, ili da je na raspodelu prostora uticao status preminulog deteta.

Različite pogrebne prakse

Ova nekropola svedoči o širokom spektru praksi u istom pogrebnom prostoru. Većina sahranjenih je u fetalnom položaju. Drugi su bili sahranjeni na leđima. Keramičke posude za mališane su te koje pokazuju najveću raznolikost. Ponekad su tela jednostavno prekrivena fragmentima amfore da bi ih zaštitili. Ili su bili postavljeni na imbreksu (tegili), a potom drugom polovinom prekriveni.

U jednom slučaju, kamen sa uklesanom rozetom ponovo se koristi za obeležavanje groba. Viševekovno sahranjivanje veoma male dece je dokaz složenosti pogrebnih praksi.