Arheolozi su otkrili tragove vinove loze i masline na lokaciji gde se, prema hrišćanskom verovanju, dogodilo raspeće Isusa Hrista.

Ispod kamenog poda crkve Svetog groba, istraživači su pronašli 2.000 godina stare koštice grožđa i masline, pružajući novo svetlo na izgled Jerusalima u 1. veku nove ere.

• Novo otkriće ispod crkve Svetog groba u Jerusalimu
• Detinjstvo Isusa Hrista opisano na fragmentovanom rukopisu
• Gde je grobnica Isusa Hrista?

Tim stručnjaka sa Univerziteta Sapienza u Rimu koristio je najsavremenije metode analize polena i biljnih ostataka. Njihovi nalazi ne samo da potvrđuju prisustvo biljaka koje simbolizuju mir, obnovu i život, već i ukazuju da je ovo područje možda zaista bilo deo privatnog vrta.

Biblijski kontekst otkrića

Ovo otkriće dobija posebno značenje u kontekstu Jevanđelja po Jovanu, gde se spominje da je Hristov grob bio smešten “u bašti”: “A na mestu gde je razapet bio je vrt, a u vrtu novi grob, u koji čovek još nije bio položen. Tamo položiše Isusa.” (Jovan 19:19-20)

Prvi put, nauka pruža direktan dokaz koji potvrđuje ono što su vekovima tvrdili biblijski tekstovi – da je prostor oko Golgote bio područje bujne vegetacije.

“Arheobotanička otkrića bila su posebno zanimljiva za nas, u svetlu onoga što se pominje u Jevanđelju po Jovanu,” rekao je arheolog Stasola za Times of Israel. “Jevanđelje opisuje zelenu površinu između Golgote i groba, a mi smo identifikovali obrađena polja.”

Arheološki dokazi o istorijskom Jerusalimu

Prema istorijskim zapisima, mesto gde se danas nalazi crkva Svetog groba nekada je bilo kamenolom. Kasnije je postalo kultivisano polje, a tokom 1. veka nove ere služilo je kao groblje. Arheolozi su pronašli grnčariju, uljane lampe, staklene fragmente i niske kamene zidove koji su razdvajali baštenske parcele – neke od njih datiraju još iz gvozdenog doba. Ova otkrića potvrđuju dugotrajno ljudsko prisustvo i značaj ovog mesta za hodočasnike kroz istoriju.

Crkva Svetog groba, koju je 335. godine sagradio rimski car Konstantin I, vekovima je smatrana mestom Isusovog raspeća i sahrane. Tokom njene izgradnje, Konstantinovi radnici otkrili su staru grobnicu, za koju se smatralo da pripada Isusu. Nedavno su arheolozi pronašli kružnu mermernu osnovu ispod Edikule – svetilišta koje čuva grobnicu, a njeno poreklo će biti dalje ispitano.

Bez obzira na teološke rasprave oko tačne lokacije Isusove sahrane, ovo arheološko otkriće predstavlja značajnu prekretnicu u potvrđivanju topografije Svetog pisma i razumevanju istorijskog Jerusalima.