“Ljubavnici iz Valdara” je naziv za dve osobe sahranjene u večnom zagrljaju već 6.000 godina. Zagrljeni skeleti otkriveni su 2007. godine u neolitskom grobu u blizini sela Valdaro u Italiji.

Fascinantno je to da je njihov položaj tela namešten u zagrljaj tek nakon njihove smrti. Zanimljivo je i to da tokom neolita dvojnih sahrana gotovo da nema. Što njihovu sahranu i položaj čini jedinstvenim. Ljubavnici iz Valdara su jedini primer dvojne sahrane u severnoj Italiji.

Fizički antropolozi smatraju da par nije bio stariji od 20 godina i da je njihova telesna visina iznosila oko 157 cm. Naime, to je tipična telesna visina za period neolita.

Nakon pregleda skeletnih ostataka utvrđeno je da nisu umrli nasilnom smrću. U početku su istraživači sumnjali zbog kremenih alatki koje su kod njih pronađene. Kod muškarca u predelu vrata nalazio se kremeni vrh strelice, dok je kod žene bile dugačka kremena oštrica duž butine, kao i dva kremena noža ispod karlice.

• Novi dokazi: Neandertalci sahranjivali svoje mrtve
• Grupna grobnica ili mesto neolitskog zločina na lokalitetu Vinča-Belo Brdo

Međutim, verovatno da su kremene alatke sahranjene sa njima kao grobni prilozi.

Arheolog Elena Maria Menoti je odlučlao da se par ne razdvaja i da ih treba premestiti i sačuvati onako kako su pronađeni. Stoga je arheološki tim tokom iskopavanja iskopao čitav blok zemlje u kome su njih dvoje sahranjeni i premestili su ih u drvenu kutiju.

Potom su sa lokaliteta “ljubavnici iz Valdara” poslati u Muzej Civici u Komu, a u septembru 2011. godine, ljubavni par je javno izložen u Arheološkom muzeju Mantove.