Arheolozi su na području Levanta otkrili najranije dokaze o ratovanju – municiju za praćke staru 7.200 godina. Ova municija nije bila izolovani nalaz, već deo masovne proizvodnje ratnog oružja, što ukazuje na organizovane sukobe u tom periodu.

Arheolozi su nedavno otkrili najstarije dokaze organizovanog ratovanja u Južnom Levantu, posebno na području savremenog Izraela. Njihova istraživanja pokazuju da je masovna proizvodnja ratne municije postojala već pre 7.200 godina. Ovaj značajan pronalazak ukazuje na industrijsku izradu municije za praćke, što znači da su se zajednice tog perioda sistematski pripremale za sukobe.

Rezultati istraživanja Izraelske uprave za antikvitete objavljena su u časopisu Atiqot 111. Istraživački projekat je pokazao da je postojala masovna proizvodnja oružja još pre oko 7.200 godina.

Standardizovana veličina municije za praćku

Arheolozi su analizirali 424 kamene municije za praćku iz perioda ranog halkolita  (bakarnog doba) (oko 5800–4500. godine pre nove ere). Municija za praćku otkrivena je na dva velika arheološka nalazišta koja je iskopala Izraelska uprava za antikvitete u En Esuru u severnoj ravnici Šaron i u En Ziporiju u Donjoj Galileji.

Rezultati istraživanja su pokazali da je municija za praćke gotovo identična. Uglavnom su se izrađivale od tvrdog krečnjaka/dolomita i bile su skoro sve ujednačene veličine, prosečne dužine 52 mm, širine oko 32 mm i prosečne težine 60 g. „Kamenje koje je bilo predviđeno za bacanje iz remena je izglađeno, sa specifičnom bikoničnom aerodinamičkom formom, što omogućava precizan i efektivan pogodak“, rekli su arheolozi.

„Slične praćke su pronađene na drugim lokacijama u zemlji, uglavnom od doline Hula i Galileje na severu do severnog Šarona, ali ovo je prvi put da su pronađene u tako velikom broju na arheološkom nalazištu“, kažu oni.

Najraniji dokazi ratovanja

Prema arheolozima ovo kamenje, odnosno municija za praćke je najraniji dokaz ratovanja u Južnom Levantu. Budući da su municije sličnih dimenzija, to može da ukaže na industrijsku proizvodnju.

• Izgubljeni vojnici: masovna grobnica iz dinastije Han
• Kako su se germanski ratnici pripremali za bitku? Uz pomoć stimulansa
• Prva arheološki dokumentovana evropska bitka dogodila se pre 3.300 godina

„Napor uložen u aerodinamičku formu i zaglađivanje površina kamenja ukazuju na to da je to bilo precizno i smrtonosno oružje“, kažu istraživači. Velika količina praćki i napori uloženi u njihovu proizvodnju ukazuju na organizovanu pripremu za bitku.

S druge strane, možda je to bio zajednički napor zajednice da se proizvede municija. Ukoliko jeste tako, onda se čini da je u periodu ranog halkolita došlo do eskalacije u pripremama za ratovanje. To znači da je postojala promena sa individualne na masovnu proizvodnju, zapošljavajući mnogo ljudi.

U svakom slučaju, arheolozi zaključuju da „velika koncentracija municije za praćke svedoči o intenzivnijim pripremama za ratovanje u periodu ranog halkolita na našim prostorima, verovatno između lokalnih sila.“

Upotreba praćke

Praćka je kroz istoriju korišćena u različite svrhe, najčešće kao oružje, ali i kao alat za lov i stočarstvo. Praćke su koristili vojnici u ratu. Postojali su specijalizovani praćkaški odredi u vojsci i obični vojnici koji su bili opremljeni praćkama.

Praćka je bila smrtonosno oružje i imala je nekoliko prednosti. Metak praćke u obliku lopte za ragbi ili u obliku badema mogao je postići domet od 400 m. Sličnog je dometa kao pojedini lukovi i strele. S tim što je praćka bila praktičnija za nošenje, jeftinija za proizvodnju, municija je bila lako dostupna i mogla se naći na svakom koraku.