Naučnici su konačno otkrili zašto je najveća koncentracija piramida u Egiptu izgrađena duž uskog i negostoljubivog pustinjskog pojasa.

Jedna od mnogih egipatskih tajni je rešena prema novoj studiji. Studija je objavljena u časopisu Communications Earth & Environment. Ona otkriva nove uvide u odabrane lokacije piramida i zašto su baš tamo piramide izgrađene.

Istraživači su koristili radarske satelitske snimke, geofizičke podatke i duboka istraživanja tla da bi istražili podzemnu strukturu i sedimentologiju u dolini Nila pored piramida.

Oko 31 piramida u Egiptu, uključujući kompleks piramida u Gizi, možda je prvobitno bila izgrađena duž 64 km dugog ogranka reke Nil. Taj ogranak reke Nil je odavno zatrpan ispod poljoprivrednih površina i pustinje.

U istraživanju su identifikovali segmente drevnog izumrlog ogranka Nila, koji nazivaju granom Ahramat (arapska reč za piramide). Grana Ahramat prolazi kroz podnožje Zapadne pustinjske visoravni, gde se nalazi većina piramida. Mnoge piramide, koje datiraju iz Starog i Srednjeg kraljevstva, imaju nasipe koji vode do ove grane i završavaju hramovima u dolini. Oni su možda služili kao rečne luke u prošlosti.

• Kako su izgrađene egipatske piramide
• Priroda je umešala prste u izgradnji Velike Sfinge u Gizi
• Misterija kako su zaista izgrađene egipatske piramide je možda konačno rešena?

„Ogranak Ahramat je igrao ulogu u izgradnji spomenika i istovremeno je bio aktivan i korišćen kao transportni plovni put za radnike i građevinski materijal do piramida“, piše u radu..

Reka Nil je oduvek bila važna

Od početka doba egipatskih faraona, reka Nil je igrala fundamentalnu ulogu u brzom rastu i širenju egipatske civilizacije.

Nil je funkcionisao je kao primarni način transporta robe i građevinskog materijala. To objašnjava zašto je većina glavnih gradova egipatske civilizacije izgrađena u neposrednoj blizini obala Nila i njegovih perifernih ogranaka.

Tokom vekova, primarni kanal Nila se pomerao bočno, uzrokujući da se ovi periferni ogranci pretvore u mulj. Kao rezultat toga, naseljeni centri su bili odsečeni od vitalnih resursa koje je reka pružala.

Ovo je očigledno sa piramidama duž Zapadne pustinjske visoravni, gde je većina piramida koncentrisana duž uskog pustinjskog pojasa nekoliko kilometara od trenutnog primarnog kanala Nila.

Ljudi su pratili kretanje reke

Migracija ljudi ka istoku i napuštanje ogranka Ahramat moglo bi se pripisati postepenom kretanju reke u niže susedne poplavne ravnice ili naginjanju poplavne ravnice Nila prema severoistoku kao rezultat tektonske aktivnosti. Takođe, povećano nakupljanje peska nanesenog vetrom, povezano sa velikom sušom pre otprilike 4.200 godina, mogao je biti jedan od razloga migracije ka istoku.

Pored toga, autori su otkrili da su mnoge piramide imale nasipe koji su se završavali na predloženim obalama ogranka Ahramat. Što je dokaz da je reka korišćena za transport građevinskog materijala.

Nalazi ponavljaju važnost Nila kao puta i kulturne arterije za stare Egipćane. Takođe, naglašavaju kako je ljudsko društvo istorijski uticalo na promene životne sredine, prema autorima.

„Mapiranje skrivenog toka grane Ahramat nam je omogućilo da rekonstruišemo potpuniju sliku drevnog egipatskog pejzaža i mogućeg rečnog transporta u Donjem Egiptu, u oblasti između Lišta i visoravni Giza. Otkrivanje ovog izumrlog ogranka Nila može dati precizniju ideju o tome gde su se drevna naselja eventualno nalazila u odnosu na njega i sprečiti njihovo nestajanje usled brze urbanizacije, čime se poboljšavaju mere očuvanja egipatske kulturne baštine“, napisali su u autori.