Otisci stopala drevnih ljudi pronađeni su na lokalitetu “Dvorana i galerija stopala” kraškog kompleksa Ojo Guarenja (Burgos, Španija). Tragove stopala, u mekom sedimentu poda pećine, ostavila je mala grupa ljudi tokom halkolita (od pre 4.200-4.600 godina).

Tragovi kretanja oko 10 osoba primećeni su na 1200 m dužine u podzemnom pećinskom sistemu.

Otiske stopala ljudi, koji su bosi hodali, otkrila je grupa speleologa 1969. godine. Ojo Guarenja je jedan od najvažnijih podzemnih pećinskih sistema u Španiji.

• 87 otisaka stopala neandertalaca pronađeno je na obali Iberijskog poluostrva
• Najduže praistorijsko putovanje-fosilni tragovi stopala majke koja nosi dete

U drugim galerijama u pećini Palomera, stručnjaci su pronašli i uzorke iz neolita, mezolita i gornjeg paleolita. Najstariji uzorak star je 19.000 godina To ukazuje na ponovne posete u ovom pećinskom složenom kompleksu tokom praistorije.

Nakon 50 godina istraživanja počinju

Istraživanja kompleksa sproveo je Nacionalni istraživački centar za ljudsku evoluciju. Krhkost otisaka stopala i zbog okruženja u kojima su otkriveni značilo je da ih nije bilo moguće odmah proučavati. Zbog toga je trebalo sačekati razvoj novih neinvazivnih tehnika.

„Zahvaljujući 3D skeniranju i digitalnoj fotografiji, u kombinaciji sa GIS tehnikama, uspeli smo da precizno identifikujemo preko 1200 ljudskih otisaka na ovoj lokaciji“, rekla je arheolog Ana Isabel Ortega, istraživač u CENIEH-u i Fondacija Atapuerka koja je vodila ovo istraživanje.

Tragovi stopala u “Dvorani i galeriji stopala” predstavljaju jedan događaj, verovatno proučavanje podzemnog kompleksa od strane drevnih ljudi. Veliki broj otisaka stopala pripadao je najmanje 8-10 osoba u 18 različitih staza kroz prolaze, istaknuto je u studiji.

Na osnovu veličine stopala istraživači su uspeli da odrede i telesnu visinu i masu ljudi koji su ostavili tragove na podu pećine. Uglavnom se radi o visini između 173-188 cm i telesnoj masi od 76-98 kg. Moguće da je reč o odraslim muškarcima, čiji je iskorak bio preko 1, 2 m.

Istraživačima je izuzetno proučavanje rute i staza kojim su se drevni ljudi kretali. Na taj način oni mogu da bolje saznaju kako su se koristili podzemni svetovi u praistoriji.