Praistorijsko nalazište Renankur u Amjenu (Francuska) dugo vremena je već poznato kao nalazište iz gornjeg paleolita (35.000-15.000. godina pre nove ere) na kome je pronađeno 15 figurina Venera. Tokom arheološke kampanje 2019. godine, došlo se do otkrića izuzetne i dobro očuvane gravetijenske Venere stare 23.000 godina.

Arheološki lokalitet Renankur, u severnoj Francuskoj, iz gornjeg paleolita otkriven je tokom rekognosciranja 2011. godine od strane INRAP-a. Arheološka iskopavanja započeta su 2014. godine, istaknuto je na sajtu INRAP-a.

Sezonski lovački kamp iz gornjeg paleolita

Ovo stanište karakteriše koncentracija veoma dobro očuvanih ostataka, na dubini od 4 metra ispod današnjeg tla. Loklitet je datovan na 21.000 godinu pre naše ere i pripisuje se poslednjoj fazi gravetijenske kulture. Gravetijenska kultura se razvija u Evropi između 28.000 i 22.000 godina. Lokalitet Amiens-Renancourt danas je jedno od retkih svedočanstava o prisustvu modernog čoveka (Homo sapiens) na početku gornjeg paleolita na severu Francuske.

Raznolikost i obilje ostataka osvetljavaju različite aktivnosti koje se praktikuju u ovom lovačkom kampu. Među brojnim kremenim alatkama, ima vrhova projektila, noževa, strugača i sličnih oruđa. U ishrani je korišćeno konjsko meso o čemu svedoče ostaci brojnih kostiju. S obzirom da je ovaj kamp bio u upotrebi usred ledenog doba, on bi bio zauzet nekoliko nedelja, i to na kraju letnje sezone.

“Venera” ​​iz Renankura

Arheološka istraživanja pećine Renankur u 2019. godini dovela su do otkrića 15 Venera. Prva figura je otkrivena 2014. godine. Ona je bila u izuzetno dobro očuvanom stanju. Ova Venera prikazuje steatopigu (grčki: στεατοπυγία) ženu čiji su seksualni atributi (zadnjica, butine, dojke) previše istaknuti.

Figura je bila urezana u kredu, visine 4 cm. Na njoj je istaknuta zadnjica, dojke su hipertrofirane, ruke su samo urezane, a lice je predstavljeno bez crta. Ono što bi trebalo da bude glava je zapravo nešto poput mrežice za kosu ili frizure.

Gravetijenske Venere su slične

Nešto što se sreće i kod drugih paleolitskih Venera. Slična takva Venera ili “Dama sa kapuljačom” otkrivena je 1894. u pećini Brasempuju. Iako je ovo jedno od retkih svedočanstava gravetijnske umetnosti, ova skulptura se savršeno uklapa u estetski kanton i stilsku tradiciju gornjopaleolitskih Venera. Među njima se izdvajaju Venera od Lespuga, Vilendorfska Venera iz Austrije i Lauseova Venera iz Dordonje.

Praistorijske skulpture Venera poznate su sa nekoliko arheoloških lokaliteta od Pirineja do Sibira. Na teritoriiji današnje Francuske zabeleženo ih je samo 15. Sa otkrićem novih 15 figura, broj paleolitskih umetničkih remek dela se udvostručuje. Koja je bila namena ovih paleolitskih figura i dan danas se o tome raspravlja. Njih arheolozi vide kao simbol plodnosti i lepote, a možda su to ipak bile lutke ili portreti.

• Najstariji portret ljudskog lica isklesan je od slonovače pre više od 25.000 godina u Dolni Vestonice
• Anatomski moderni ljudi živeli su u Evropi 10.000 godina ranije nego što se mislilo

Pored toga što su iskopavanja na ovom lokalitetu otkrila najveću koncentraciju figura u Francuskoj, ona su takođe otkrila nekoliko hiljada fragmenata krede. Ti fragmenti su otpadi koji su služili za proizvodnju ovih figura. To je navelo arheologe da posumnjaju da je ovde bila radionica u kojoj su ove skulpture izvajane.