Arheološka iskopavanja kod Skupštine donose zanimljiva otkrića

Arheološka iskopavanja kod Skupštine donose zanimljiva otkrića
Arheološka iskopavanja kod Skupštine (foto: Muzej grada Beograda)

Nakon mesec dana iskopavanja arheolozi dolaze do zanimljivih i značajnih otkrića na arheološkom nalazištu pored Skupštine.

Na teritoriji današnjeg Beograda postoje tragovi života iz različitih epoha. Najstariji arheološki slojevi stari su i po nekoliko hiljada godina. Narodu su, svakako, najpoznatiji oni iz rimskog doba. Nije ni čudo što arheolozi čim malo počnu da kopaju ispod površine zemlje neki artefakt odmah iskoči.

Arheološka iskopavanja kod Narodne Skupštine započeta su pre mesec dana, a njih sprovodi Muzej grada Beograda, pod rukovodstvom Milorada Ignjatovića, kustosa Zbirke za antiku.

Sneg u aprilu je na kratko zaustavio arheološka iskopavanja u Vlajkovićevoj ulici, što je vredna arheološka ekipa iskoristila da u kancelariji sumira rezultate dosadašnjih radova.

Otkriće antičke grobnice

Kao što su rezultati geofizičkih merenja predvideli prvo se naišlo na ruševine kuća koje su  srušene tokom savezničkog bombardovanja Beograda 1944. godine. U ponedeljak 3. aprila uklanjanjem poslednjeg sloja ruševine kuće koja se nekada protezala duž Vlajkovićeve ulice arheolozi su konačno stigli do rimskog sloja i otkrili, za sada se čini netaknute ostatke antičke grobnice.

Otkrivena antička grobnica (terenska dokumentacija sa arheoloških iskopavanja na uglu Vlajkovićeve i Kosovske ulice, Muzej grada Beograda)

Grobna konstrukcija od kamena ozidana u suhozidu, kvadratne forme spoljnih dimenzija 1,2 x 1,2 m. Konstrukcija grobnice veoma podseća na tip grobnica zidanih u suhozidu koje se pretežno pojavljuju na noričko-panonskom prostoru, rajnskom limesu i u Galiji. Ali su njeni unutrašnji zidovi zapečeni, slično kao kod grobnica tipa Mala kopašnica – Sase, koje su inače karakterističan oblik rimskih sahrana u Meziji.

Tokom začišćavanja osnove na površini grobnice nađena je kolenasta fibula karakteristična za 3. vek nove ere, a u njenoj blizini i bronzani novčić koji verovatno potiče iz 4. veka.

Fragmenti posuda pečatne keramike terra sigilate, kolenasta fibula iz 3. veka i koštane ukosnice (terenska dokumentacija sa arheoloških iskopavanja na uglu Vlajkovićeve i Kosovske ulice, Muzej grada Beograda)

Na čitavoj iskopanoj površini se sporadično pronalaze i fragmenti luksuznih posuda – terra sigilate, što je indikator da su ostaci Beograda iz međuratnog perioda oštetili rimsku nekropolu. Nalaz ove grobne konstrukcije nas ohrabruje u verovanju da „moderne“  građevine nisu u potpunosti obrisale ostatke iz rimskog perioda i da je pred nama još mnogo zanimljivih i za nauku vrednih nalaza“, rekao je Milorad Ignjatovića za naš portal.

Antičke nekropole širom Beograda

Dalje je za portal Nova S, Ignjatović rekao da je ovaj lokalitet koji sada istražuju zapravo samo mali deo velikog nalazišta antičkog Singidunuma. Antički Singidunum se proteže od Kalemegdana, gde se nalaze ostaci vojnog logora, rimske legije 4. Flavije, preko Knez Mihajlove i Vasine ulice, gde su tragovi civilnog naselja, a od današnjeg Trga republike sve do Vukovog spomenika, pronalaze se ostaci antičke nekropole.

U neposrednoj blizini su krajem osamdesetih godina 20. veka, duž Kosovske ulice, izvršena zaštitna arheološka iskopavanja tokom kojih je otkriven deo nekropole Singidunuma koja je bila u upotrebi tokom 3. i 4. veka. Na potezu od Vlajkovićeve do Palmotićeve ulice istraženo je preko 90 grobnih celina, što do sada predstavlja najveću gustinu nalaza ove vrste u Beogradu. Bez sumnje se deo ove nekropole nalazi i na prostoru današnjeg parka u Vlajkovićevoj ulici“, rekao je arheolog za Nova S.

Na osnovu prethodnih rezultata istraživanja arheolozi znaju kakve oblike sahranjivanja će pronaći. U rimskom periodu poznato je spaljivanje pokojnika, u prvim vekovima nove ere. Već kasnije, a u sledećim vekovima kreće skeletno sahranjivanje.

Ignjatović je objasnio za Nova S da su “Rimljani svoje pokojnike obično spaljivali i u zemlju polagali ostatke sa različitim prilozima, ukrasnim predmetima ili posudama. Već od kraja 2. veka, pojavljuju se i grobovi slični današnjim, sa inhumiranim, skeletnim, ostacima, koji tokom 3. i pogotovo 4. veka postaju dominantni.”

U tom periodu pokojnici se sahranjuju u jednostavne grobne rake, u zidane grobnice i u sarkofage rezervisane za elitu. Različita praksa sahranjivanja se jednim delom može objasniti etničkom i religijskom raznolikošću stanovnika Singidunuma. U ovaj grad se, kao i u druge gradove rimskog carstva slilo stanovništvo iz različitih delova ogromnog Carstva, od današnje Britanije na zapadu do Sirije na istoku, objasnio je Ignjatović.

Nagoveštaj iznenađujućeg otkrića

Arheolozi sa nestrpljenjem žele da stignu do određene dubine gde su primetili ostatke velike građevine, dimenzija 4×5 m.

Arheolog Ignjatović je na početku istraživanja rekao za naš portalU kontekstu nekropole ova građevina bi mogla predstavljati ostatke rimske porodične grobnice a možda čak i ostatke svetilišta.” Ali da će nagađanja ostaviti po strani dok arheološkim metodama ne stignu do građevine i utvrde namenu.

Novo: Arheološe tajne u parku kod Skupštine


Preuzimanje sadržaja sa web adrese sajta Sve o arheologiji je dozvoljeno ukoliko strana koja preuzima tekstove prethodno kontaktira urednika sajta na sveoarheologiji@gmail.com

Registrujte se na Sve o arheologiji

Prijavite se na našu mejl listu i budite prvi koji će dobiti vesti iz sveta arheologije

Ne šaljemo spamove! Pročitajte naša pravila korišćenja za više informacija.

Podelite sadržaj na:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Translate »