Pronađeno je najsevernije groblje iz kamenog doba, ali nešto je nedostajalo
Arheolozi su identifikovali najsevernije groblje iz kamenog doba, starosti 6.500 godina. Međutim, na groblju nisu pronađeni ljudski ostaci.
Samo 80 km južno od Arktika, arheolozi su identifikovali 127 neobičnih jama za koje veruju da su bili grobovi lovaca-sakupljača iz kamenog doba, odnosno mezolita.
Arheološki lokalitet Tainiaro je otkriven slučajno od strane lokalnih radnika u Finskoj, koji su naišli na kamena oruđa. Lokalitet je delimično iskopan 1980-tih godina. Otkriveno je više od 30.000 artefakata: životinjskih kostiju, kamenih oruđa, grnčarije i slično iz 5. milenijuma pre nove ere.
Pronađeno groblje bi bilo najveće iz ovog perioda na severu Evrope, ali ujedno i najsevernije groblje koje je drevni čovek koristio za sahranjivanje.
Ali jedna veoma bitna stvar u svemu ovome jeste što nedostaju ljudski (skeletni) ostaci. Šta je to što je navelo arheologe da pomisle da se ovde radi o potencijalnom praistorijskom groblju?
Zašto arheolozi veruju da je ovo groblje?
Otkrivene jame su različitih veličina, oblika i sadržaja. „Najizrazitija i najčešća forma, sa najmanje 36 primera, su pravougaone osnove sa zaobljenim uglovima dužine od 1,5–2,2 m, širine 0,5–1 m i dubine 0,5–0,8 m. Većina ovih zaobljenih pravougaonih jama sadržala je tragove gorenja, sa tragovima ulomaka kamenih ostataka i spaljene kosti, a neke su sadržale artefakte. Tragovi crvenog okera pronađeni su u 23 jame, ali samo u malim količinama“, piše u radu objavljenom u časopisu Antiquity.
Oker je bio ključna karakteristika prilikom brojnih sahrana u praistoriji.
Mnoge jame imaju formu jama koje su koriščene za skeletno sahranjivanje na lokaltetima iz istog perioda. Međutim, glavni dokaz nedostaje, a to su skeletni ostaci pokojnika. Poznato je da je kiselo tlo u ovom delu svetu, što je dovodilo do raspadanja organskih materija. U ovom slučaju to bi bili ljudski ostaci.
Uprkos nedostatku, možda, glavnog dokaza, arheolozi smatraju da Tainiaro iz 5. milenijuma pre nove ere treba smatrati grobljem.
„Mnoge jame su konzistentne po formi sa onima koje su korišćene za inhumaciju na savremenim lokalitetima, što ukazuje da je Tainiaro jedno od najvećih grobalja iz kamenog doba u severnoj Evropi, sa mezolitskim karakteristikama“, ističu autori u radu.
Nova istraživanja možda otkriju ljudske ostatke
Budući da lokalitet nije u potpunosti istražen, i da se očekuje da će otkriti još jama, postoji veća šansa da arheolozi otkriju sačuvane ljudske skeletne ostatke. Pod uslovom da se u grobu nađe veća količina okera, koja bi sačuvala ljudske ostatke.
Takvi primeri su pronađeni u regionu, gde su skeletni ostaci bili sačuvani zahvaljujući okeru u grobu, odnosno pokrivanjem tela crvenom bojom.
„Mnoga pitanja o Tainiaru ostaju bez odgovora. Za sada, međutim, ideja da izgleda da je veliko groblje postojalo u blizini arktičkog kruga trebalo bi da nas navede da preispitamo svoje utiske o severu i njegovom perifernom mestu u svetskoj praistoriji“, zaključili su autori.
