Lejdi Rai bila je drevna Egipćanka iz rane 18. dinastije. Služila je kao dojilja kraljici Ahmoze-Nefertari. Njena mumija je bila jedna od najbolje balsamovanih ikada, a verovatno i jedna od najlepših. Poznata je i kao jedna od najstarijih mumija koja je bolovala od ateroskleroze.

Mumificirano telo Lejdi Rai pronađeno je u tebanskoj grobnici 1881. godine. Procenjuje se da je imala između 30-40 godina kada je umrla oko 1530. godine pre nove ere. Iako je njena prvobitna lokacija sahranjivanja nepoznata egiptolozima, ona je bila sahranjena na nekropoli koja je pripadala eliti u Deir el-Bahriju.

Mumiju je odmotao 1909. godine ser Grafton Eliot Smit, egiptolog. On je istakao da je njena mumija „najsavršeniji primer balsamovanja koji je došao do nas iz vremena rane 18. dinastije, ili možda čak iz bilo kog perioda“. Dalje ju je okarakterisao kao “najmanje ružnu” od postojećih ženskih mumija i opisao kao “vitku, graciozno građenu ženu“, visoku 1,5 metar sa malim “dečjim” rukama.

Mumija Lejdi Rai

Proces balsamovanje Lejdi Rai uključivao je umotavanje u platno. Njeno lice i telo bili su premazani mešavinom smole i peska. Na levoj strani njenog tela bio je rez za balsamovanje koji je bio prekriven pločom za balsamovanje. Nakit bi joj bio stavljen na desni zglob tokom procesa mumifikacije. Njena lepo ispletena kosa bila je zaštićena lanenim zavojima. Iako je u tom periodu praksa bila da mumije imaju periku, a ne prirodnu kosu.

Nije bila sama sahranjena. Spoljni kovčeg grobnice Lejdi Rai sadržao je još jednu mumiju i to kraljevske krvi. To je bila mumija Ahmoze-Inhapi koja je bila princeza i kraljica Egipta iz kasne 17. dinastije, ali i tetka Ahmoze-Nefertari.

Uloga Lejdi Rai na dvoru

Ahmoze-Nefertari bila je majka Amenhotepa I. Amenhotep I je postao faraon kada je bio dete. Kraljica Ahmoze-Nefertari je bila regent ili vladar Egipta sve dok Amenhotep I nije postao punoletan. Prikaz Lejdi Rai kao „dadilje“ može potceniti njen status na kraljevskom dvoru, jer je verovatno bila odgovorna za nadgledanje domaćinstva i organizovanje aktivnosti deteta faraona. Dok je kraljica Ahmoze-Nefertari obavljala svoje velike odgovornosti vladajući Egiptom.

Dok su većina faraona bili muškarci, kraljevske žene u starom Egiptu su mogle posedovati imovinu, naslediti bogatstvo i zauzimati položaje političke vlasti. Nekoliko moćnih žena, uključujući Hatšepsut (1473. g. p.n.e.) i Kleopatru (41.g. p.n.e.), bile su faraoni. Dok su druge, kao što su Nefertiti (1336. g. p.n.e.) i Merit-Neit (oko 3000. g. p.n.e.) služile kao regenti ili supravnici. Prema Herodotu, grčkom istoričaru iz 5. veka pre nove ere, žene u starom Egiptu uživale su znatno više slobode nego njihove savremenice u Mesopotamiji ili Grčkoj.

Moderna tehnologija je otkrila od čega je bolovala

Kompjuterska tomografska analiza mumije 2009. godine u Egipatskom muzeju u Kairu otkrila je arterijske kalcifikacije. Kalcifikacije su jasno uočene u njenoj torakalnoj aorti, što je dokaz da je bolovala od sistemske bolesti ateroskleroze. Uočeni su i ostaci njenog srca, sa područjem kalcifikacije u zadnjem zidu srca što može predstavljati kalcifikacija prethodnog infarkta miokarda.

Novija istraživanja su pokazala da je ateroskleroza bila uobičajena i kod žena i kod muškaraca u starom Egiptu. Ateroskleroza je kardiovaskularna bolest koja se često smatra modernom bolešću.

Razlozi njenog oboljenja

“Kao član kraljevskog dvora, Lejdi Rai je verovatno živela relativno zaštićenim životom, zatvorena od prosečnih Egipćana. Njena ishrana je verovatno uključivala meso od goveda, ovaca, svinja i živine, mleko i povrće, kao i velike količine hleba i piva. Riba, iako je bila široko dostupna u starom Egiptu, smatrana je neprikladnom za konzumiranje od strane viših klasa. Kao zaslađivač korišćen je med, a ne rafinisani šećer. Duvan nije bio dostupan, ali dim od grejanja i kuvanja u kući je možda doprineo razvoju ateroskleroze kao zagađivača životne sredine”, istakli su autori u studiji iz 2013. godine.

• Staroegipatska kajal šminka je imala višestruku namenu, a koristili su je i žene i muškarci
• Šta su godine proučavanja otkrile o Beogradskoj mumiji

“Lejdi Rai je verovatno bila manje fizičke aktivnosti od običnih ljudi, jer od nje ne bi bilo potrebno da obavlja teške fizičke zadatke kao većina Egipćana tog vremena, koji su bili poljoprivrednici i radnici. Njena uloga u pomaganju u brizi o kraljevskoj deci možda ju je zaštitila od porođaja, trauma, sezonske neuhranjenosti i perioda gladi. Možemo samo grubo proceniti normalan životni vek u faraonskom Egiptu jer postoji malo pouzdanih zapisa o rođenju i ostaci skeleta su razbacani… Zapisano je da je faraon Ramzes II živeo više od 80 godina“, pišu autori.

Arheološki zapisi o zdravlju običnih Egipćana tokom faraonske ere su ograničeni. S obzirom dao mala sela i farme, na kojima je većina Egipćana živela u to vreme, nisu istražena. Više se zna o kraljevskom dvoru i elitnim članovima društva, čiji su hramovi, rezidencije, grobnice i preživeli artefakti proučeni mnogo detaljnije.

Danas se mumija Lejdi Rai nalazi u Egipatskom muzeju u Kairu.